Ohoku Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, altın nanopartiküllerle süslenmiş kompozit polimer parçacıklarının kullanarak enfeksiyöz hastalıkların daha doğru bir şekilde test edilmesini sağlayan yöntemler geliştirmektedir.
Langmuir dergisinde yayımlanan bir makalede, bilim insanları bugün yapılan çoğu testin antijen-antikor reaksiyonlarına dayandığını açıklamaktadır. Florasan, absorpsiyon veya renkli parçacık probeleri antikorlara bağlanır. Antikorlar SARS-CoV-2 gibi bir virüse yapıştığında, bu probeler virüsün varlığını görselleştirir. Özellikle, renkli nanopartiküllerin kullanımı mükemmel görüntüleme yeteneği ile tanınmakta ve yanı sıra yanal akış testlerini gerçekleştirmek için az miktarda bilimsel ekipman gerektirir.
Altın renkli nanopartiküller (AU-NP), yüksek kimyasal kararlılık ve benzersiz plazmon absorpsiyonu ile immünolojik testlerde probeler olarak geniş çapta kullanılmaktadır. Araştırmacılara göre, bu tür materyaller son derece çok yönlüdür, renkleri boyutlarına ve şekillerine göre değişir. Ayrıca, yüzeyleri tiyol bileşikleri kullanılarak modifiye edilebilir.
AU-NP kullanan geleneksel testler genellikle AU-NP’nin optik yoğunluğunu artırmak zorundadır, böylece klinikler antikorlar ve hedef maddenin etkileşimi tarafından üretilen sinyalin gücünü kolayca ölçebilir.
Bunu yapmanın bir yolu, daha fazla altın nanopartikül eklemektir. Ancak, nanopartiküller çok küçük olduklarından, doğru tespit için yeterince güçlü bir sinyal elde etmek için büyük miktarlarda gereklidir.
Bunu aşmak için, Tohoku araştırmacıları yeni bir yöntem önerdiler ve bunu “kendiliğinden düzenlenmiş çökelme” (SORP) olarak adlandırdılar. SORP, organik çözücülere polimerlerin çözülmesi ve daha sonra polimerlerin iyi çözünmeyen bir sıvı olan su gibi bir sıvı eklenmesi ile çalışır. Başlangıçtaki organik çözücü buharlaşma ile uzaklaştırıldıktan sonra, polimerler küçük parçacıklar oluşturmak üzere bir araya gelir.
Makalenin bir ortak yazarı olan Hiroshi Yabu, bir medya açıklamasında, “SORP tarafından monte edilen altın nanopartikül süslemeli polimerler (GDNP) kullanarak, onların ne kadar etkili olduğunu ve antijen-antikor reaksiyonlarını tespit etmede daha iyi duyarlılık sunup sunmadıklarını görmek için bir araştırma yaptık” dedi. “Ve oldu. Yöntemimiz, orijinal AU-NP’lerden ve daha küçük AU-NP’lerle süslenmiş GNDP’lerden daha yüksek bir optik yoğunluk elde etti.”
Yabu’ya göre, bu bulgular, GNDP parçacıklarının laboratuvar ortamlarının ötesine geçerek gerçek dünya tanısal senaryolara geniş kullanım alanlarına sahip olduğunu göstermektedir.
